Gömgök gökten bir ışık ile bir kız indi. Oğuz o kıza aşık oldu evlendi. İlk yalavaç, ilk evliliği üç oğul verdi, gün, ay ve yıldız.
Biz ağacın kovuğu bir kız daha doğurdu. İkinci evliliğini de o kızla yaptı. Üç oğul da ağaç kovuğundan doğan kız ile evliliğinden oldu. Gök, dağ ve deniz. Çoğaldılar 24 oğuz boyu oldular. (Yeryüzünde 24 saat anlamında zamanın tüm sahibi demek) Doğanın ve canlı yaşamın sevgi gücü olarak yeryüzüne dağıldı.
Oğuz Kağan kurultayı topladı ve dedi ki;
Madem ki ben kağanınız oldum. Ordumuz kargılan demirden orman, gökyüzü ortağımız, güneş tuğumuz, dünya bize emanet vatan.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta