İlk Yağmur Cinayetim Şiiri - İsmet Zeren

Eğer öpeceksen öfkemi
Mahçup durma ısır şehveti
Göğünden yağanı göğsüne tanıt
Yağmur cinayetini birde bende tat

Nesil öfkemi ruhunla sisle
Görünmesin utancım haramilere
Ekmeğimiz yedi
Ayrılık yazık

Sus...
Şimdi konuşursan gül kırılacak
Heyecanım da tomurcuklar can veriyor
Nereye bu yalan böyle kaygısız
Ölüm gülüyor
Yaşam ölüyor

Setresine sümbül tozu konmuş baharın
İsyanım göğsümde bir konuk şimdi
Sun kendini
İnanayım aşkına

Ellerine bulaşmasın ayrılık
Nişanını ben takayım minareden
İstemiyorum
Bu yalan senin

Bu talan bitince
Ortak kıl doğrularına beni
Sen ordaysan ne zaman
Ben yanındayım

Güneş bir saat gecikecek
Ve ben kurtlar uluduğunda
Ağladığın sevgilin olacağım
İnan
Bu benim ilk yağmur cinayetim