Sabaha uyanır uyanmaz selam verdiğim,
Günüme başlarken selametler dilediğim,
Gün boyu kendisine aşk niyazlar ettiğim,
Ey sevgili İlk kişi olur musun? Dediğim.
Beş dakika oturup gönül dostu olalım,
Birkaç bardak çayı beraber yudumlayayalım,
Seher vaktine kadar gönülden halleşelim,
Ey Yâr selamla vedalaşalım mı? Dediğim.
Gündüzler bitmiyordu özlemin yüreğimde,
Akşamın hazzını alamadan gittiğimde,
Kopuyordu fırtına Kapının eşiğinde,
Ey Leyla’m Söz Görüş Süzüşün biter mi? Dediğimde.
Hani üç günlük fani dünya idi? Değer mi?
Nerede kaldı imanın inancın? Değil mi?
Şimdi bırakıp gittin Leyla’m öyle! Desem mi?
Sen gittiysen gönlümdeki kim Leyla? Belli mi?
Mecnun olup çöllere düşsem ki bulur muyum?
Susuzum dudağım çatlar sayıklıyor muyum?
Hezeyanım seninle son kelam olur muyum?
Maksut Baba çok şeyler mi arzuluyor muyum?
23.09.2014 Salı Saat: 12:00
İkitelli/İstanbul
Kayıt Tarihi : 23.9.2014 16:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Mesut Durmuş](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/09/23/ilk-ve-son-sen-olur-musun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!