İlk ve Son l Şiiri - Nazmi Öner

İki dünyası var Tanrı’nın
İlkinde yemekler yenir, şarkılar dinlenir
Salonlarda yüzlerce güzelim iskarpin
Tarlalarda milyonlarca manda gönü çarık eskir
Tuhaftır çalışan aç gezer
Nutuk çeken
Yer de yer, yer de yer, yer de yer

İnsanları iki çeşittir Tanrı’nın
İlki temsil ettiklerinin şerefine yer
İkincisinin tüm bilgisi vergi ödemektir.
Birincisi birgün Newyork’a gezmeye gider
İkincisi o gün dağa odun kesmeye gider
Gider gitmesine, çalışır çalışmasına
Örneğin: koyun otlatır, ekin biçer
Acı soğan çalı közünde bir piştimi
Kıtır-kıtır gevremiş ekmekle
Yer de yer, yer de yer, yer de yer

İki dünyası var Tanrı’nın
İkincisinden yalnızca korkulur ve ihmal edilir
İlkinde birinin elleri kabarır, yarılır,
Kimisinin de elleri sigortalıdır.
Kimisinin elleri sevişmeye
Kimisinin elleri boğuşmaya elverişlidir
Doğru sözdür
Hanımeli kaşık sapından incinir
Kaşığı yıkayan kirlenince yine temizler
Sofraya oturan
Yer de yer, yer de yer, yer de yer

21.08.1967 Seydiköy
“Yalnızlık Gece ve Karlar” dan