İlk Ve Son Dostum Şiiri - Kamos Noir

Kaldık yine baş başa,
uzun bir aradan sonra.
Özlemişim seni.

Arada senden korksam da,
zaman zaman isterim yanımda.
Sessizliğin —
bazen kederin, bazen sevincin —
ayakta tutar beni.

Ne zaman yorulsam,
sana koşarım.
Kimse anlamasa beni,
hemen yanında bulurum kendimi.
Çünkü bilirim ki
sen anlarsın beni.

Sen yokken seni arar gözlerim,
sen olunca kaçacak delik ararım.
Bazen nefes olursun bana,
bazen boğazımı sıkan bir el.

Senden kaçtığım günler de oldu,
kalabalıklarda gizledim seni.
Bugün çıka geldin,
baş başa kaldım seninle.

Hayır, barışmıyorum seninle —
sadece savaşmaktan vazgeçtim.

Şimdi çıkıp gelsen,
yerin hazır bende.
Çünkü bazen
sana mecbur olmak değil,
seni istemek
iyileştiriyor beni.