İlk Ve Son Aşkım Şiiri - Bahattin Tonbul

Seninle olan aşkımı nasıl,nasıl anlatsam
Anlatsam ki geçmişi o anları yaşasam
Kalbimi boş gördüğün o ilk zaman var ya
İçime akıttığın ateşi tekrar,tekrar yaşasam

O gün sular kadar temiz ve berraktın
Gül kadarda dalların sevgi yüklüydü
İçini görüyordum adeta ne kadarda güzeldi
Alev,alev yanıyor,bakışların içimi eritirdi

Baktım gök yüzüne o an güneş yalnızdı
Denizin derinlikleri kadar çok da sessizdi
Yüreğimde işte o zaman boş ve kimsesizdi
İçime dalı verdin davetsiz bir misafir gibi

Bu sevgiyle bu aşka böyle başlamıştık ikimiz
Yılarca evli kaldık daha artmıştı sevgimiz
Sanki bir şarap gibi,eskidikçe aşkımız
Doyulmuyordu içilmeye içtikçe olduk sarhoş

Sen gittikten sonra bu dünyanın tadı tuzu yok
Yaşarken senin bana verdiklerinin anıları çok
Seni sensiz yaşamak içimde sanki saplanan bir ok
Onlara bakmak dünyada sensiz olmak adeta bir şok
4.06.2008
Bahattin Tonbul