İlk ve son Şiiri - Ahmet Fatih Erdöl

bir katlin fermanı geçti elime
bir kelle ve münasebeti koca bir nesil hikaye
yeşim zarflı kara lekeli pamuk renkli mektup
yalnız içinde yok ne insaf ne mürekkep izi
bu servetin mührü kimin ki?

dans et emriyle başlıyordu gönderilen
"bekle ve gör
izlediğin son perde bu ve ilk perden"
kapanışı da yoktu mektubun
kellemi gördüm doğduğum yataktan çıkarken

hikayenin sonu da başı da bir
başı iyilik yeşili ne cazibe
ilizyonuna hayranlığım ne yazık
korkumdan küçük kalır

sonu kötülük grisi
bir sevda ile hayata bağlı
nakışı da temiz
kopmaz da yırtılmaz da bir acayip

ne acayip tanrım
bu mektup bu hayat?
isyanımız hayatımız
ama bir umut hikayemiz
baştan sonu belli
belki renk katıyoruz gerçekliğin karanlığına
bir zevkle yutması için

tüm din bu di mi?
ademin günahı ve umudu
ilk ve son..