İlkin;
Güneşin öldürdüğü rüyalara,
Mevsiminden önce açan sardunyalara,
Çamurdan yüzü silinmiş çocuklara,
Bir hayat öpücüğü verir hayat...
İlk kucak açmadır bu acıtan yaralara.
Sonra son;
Kabus griliğinde bir gündür dün,
Yarın ise karabasan böceği,
Yalancı bahar yaşarken her an,
Her insan güler yaşama yalandan...
Kayıt Tarihi : 2.11.2002 17:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!