“İLK”/ USTA
Ver usta ver
Demli bir çay ver
Tavşan kanı olsun
Birde samsun ver ordan
Uzunundan olsun
Yak da ver usta
Bilirsin ben yakmayı beceremem
İlk cigaram olsun bu
İlk aşkım gibi
İlk sevişmem
İlk terk edilişim
İlk yalnızlığım gibi
Usta be öksürtüyor bu meymenet
Biliyorum pekte ağır yanıyor
Benim yandığım gibi demi
Oysa ne ilk dayak yediğimde
Mahallenin çocuklarından
Ne ilk sürgün yediğimde
Ne de ilk vurulduğumda sırtımdan
Böylesine yanmıştım ben
Usta be zehir sanki bu duman
Boğdu beni vurgun yemişçesine
Ne ilk içtiğim rakı böyle acıydı
Ne ilk deniz suyu yutuşum
Ne de ilk içtiğim şekersiz çay
Usta neden susuyorsun bir şeyler söylesene
Zaten her şeyin bir ilki yok mudur
Aslında bu ilk cigaranında
Diğerlerinden farkı yok usta
Çünkü yüreğimde tatlı bir sevda acısı var
O yüzden her şeyin böylesine tadı yok
16.01.2004
www.akdeniz.orgfree.com
Kayıt Tarihi : 10.6.2007 23:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!