Pencerem açık
Dört kat yukarıdan, çakıl taşlarına bakıyorum.
İçimde bir sensizlik, güneş ensemi yakıyor.
Birden son sözün geliyor aklıma.
Yine düşüyor birkaç damla gözyaşım.
Çakıl taşlarına.
Gözlerim kan çanağı oluyor.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta