Pencerem açık
Dört kat yukarıdan, çakıl taşlarına bakıyorum.
İçimde bir sensizlik, güneş ensemi yakıyor.
Birden son sözün geliyor aklıma.
Yine düşüyor birkaç damla gözyaşım.
Çakıl taşlarına.
Gözlerim kan çanağı oluyor.
Islanıyor moraran yanaklarım
Gömdüm kendimi içime
Sahipsiz mezar kimse bilmez
Yalnızlıkla dost oldum bu günlerde
Gece sabah kadar
Bir yürek benim için yanar
Mavi gözlerine yaş dolar, ama akmaz
Beyaz yanaklarını öperim
Gözümü her kapayışta
Şimdi ne haldeyim, bir bilsen gülüm
Sevdiğin şarkıları dinliyorum
Her seferinde doluyor gözlerim
Her seferinde seni seviyorum diyorum
Dört kat yukarıdan gökyüzüne
Ve fotoğraftaki gül yüzüne.
SALİH ÖZENÇ
Salih ÖzençKayıt Tarihi : 28.4.2007 14:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Salih Özenç](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/28/ilk-uc-gunum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!