Ulu çınarlar gölgesinde otururken düşledim seni
İlk o zaman baķmıştım gözlerinin içine
Usulca akan derenin kenarında tutmuştum ellerinden
Sımsıkı sarsılmıştım sevgi dolu yüreğine
Orada bulmuştum kendimi özlemimi aşkımı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta