bir zamanlar olduğum çocuk, uğradı
bana
yabancı bir yüzle.
bir şey demedi. yürüdük
sessizce birbirimize baktık. adımlarımız
yabancı akan bir nehir.
bir araya getirdi bizi, rüzgarda uçuşan bu kağıtlar adına, kökler
ayrıldık
bir orman yeryüzünün yazdığı ve mevsimlerin suladığı.
ey bir zamanlar olduğum çocuk, yaklaş
bizi birleştiren ne, şimdi, ve ne diyeceğiz birbirimize?
Çeviri: Musa Ağgün
AdonisKayıt Tarihi : 8.3.2016 13:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Büyürken masumiyetimiz kaybediyoruz. Hayallerimizi yitiriyoruz, inandığımız şeyleri bir bir feda ediyoruz. Sonra da çocukluğumuzla iki el gibi oluyoruz. Gerçi, değerli şairin ülkesinde çocukların gelecek düşleri çoktan yitip gitti... Ve büyüklerin, onların yüzüne bakmaya cesareti var mı ola? diyor yüreğim...
Şimdi ne diyeceğiz birbirimize ?___________ demiş şair .Ben de bir şiirciğimde demiştim ki , beni tanımayan çocukluğuma :
*
Haklısın beni tanımamakta.
Yıllardır kesişmedi yolumuz..
Ama bilmediğin bir şey var çocuk!
Hayallerin hep büyük geldi hayata...
Güzeldi okumak. Nelerden vazgeçtiğimizi düşündürdü. Ama yaşam ne denli zor olursa olsun, şimdilerin moda deyimiyle *içimizdeki çocuğu* ara sıra ziyaret edelim.Bu karmaşa dünyasında belki bir terapi olur bize diye düşünenlerdenim.
Seçici Kurula teşekkür ederim. Değerli şair Ali Ahmet Said Eşber'e saygımla.
TÜM YORUMLAR (4)