Ay ışığıyla yazdım
İsmini geceye.
Gölgeler titrerdi,
Araken çocukluğu...
Bir fısıltı inceden
Bulurdu sönmüş nilüferleri,
İsimsiz bir yaprak
Süzülürdü içine,
İç çeker gönül geçmişe
Bir karanfil atarsın ilk ve sona,
Boş hayaller,anılar,
Titrer sönmüş mum alevinde.
Olmaz aşkım olmaz
İlk ve sondu yaşanan sarhoşluk
İLK ve SON
1999-ANKARA
Burçin SezanKayıt Tarihi : 10.4.2007 22:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!