İlk Sigaram Şiiri - Hasan Çam

Mısır püskülüydü ilk sigaram, özenmiştim..
Şen şakrak, davullu zurnalı, köy dügününe.
Agalar,duman alem, bakardım bir köşeden.
Çocuklara havaya, sar bir sigara püskülden..
Başkaydı tadı ozaman..
İzmaritlermi, toplar satardık cahil insanlara..
Sarma kagıdı, resim defteri ara sayfası, bool..
Paraya, sonunda kazanmak..

Hem ilk sigaram, hem ilk ticaretimdi..
Valla büyük adamdım, o kör olası gün..
Son bahardan kurutur, saklardım kuytuya..
Ya, samanlar arasına saklanan kış elmaları..
Sarma sigarama meze.
Okul yolunda, ormanlar dereler aşardım..
Uzun yolda, harbi giderdi çektikçe be..
Hoşya. Dumanına bakmak..

Hiç unutmam, ormanda keçi otlatıyorum..
Sigaram var ateşim yok, başladım nöbete..
Bir atlı geçti, düşmüştüm peşine yürü babam yürü..
Çamura düştü söndürdü attı, kaç izmarit bilmem..
Sonunda yaktım ya sigaramı..
Dönerken anlamıştım, nekadar yol gittigimi..
Şimdi anlıyorum, çocukça cahaletimi..
Başkaydı ya büyük olmak..

Ah bu filmi başa sarmak,yeniden yaşamak..
Anlatmak çocuklarımıza, yaşamı, gelecegi..
Ya çocuklarımız, sade sigarada kalsalar..
Onlar şimdi, dahada büyük adamlar, kimbilir..
Zor da bunu anlatmak...
Zamanı degilmi, tatlı kötüleri gençlige aşılamak.
Görevimiz degilmiki, ana, baba, dayı. Emmi..
Bunları sorumluluk almak

10,06,2005,

Ümraniye İstanbul

…