Ayrıntıydı kesik kesik soluklanmalar
Birleştirdiğim de bütünümsün
değil sin!
büsbütünümsün.
Yarım yamalak
hayat içinde yaşadığını sanıyor iken.!
ayaklarım değil;
aklım takılıyor sana
Sana gelmeyi-gitmeyi
sonrası hep orda kalmayı
sana yürümemi söylüyor delibozuk halim.
Kalbim!
kalbim bir çocuk edasıyla seviniyor
geliyorum paytak paytak
sesli,sessiz sedasıyla
kapını değil,
aklını çalıyorum..
çöküveriyorum oracığında
Anlatamamaktan utan
cezbim bundan dır.
Her sarılış
ilk mahçup avuç içi sımsıcak
Bakir sevinç-bakire ufkunda kavli mümkün
kabili sabra dayalı vaha yeşerir
kızıl yakamoz..
Bırakıverdim kendimi akışıma
dalga dalga kımıltılar.
Şimdi nerdeyiz aşkımmm.
ayaklarım yerden kesik.
Kayıt Tarihi : 14.11.2008 03:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!