Yüreğimin gözlerimin içinde ilk sevgi.
Duyuyorum dolu dolu...
Korkak, ürperik, utangaç, mahçup...
Yanımda.
Yanımda işte oturmuş duruyor.
Nefesini duyuyorum.
Öylesine bile elime değse eli yanıyorum.
Başım önde eziliyor küçülüyorum
küçülüyor büyüyorum
dilimin ucunda
çıktı çıkacak
yüzüne bakıp da diyemiyorum.
İstanbul-1966
Durmuş KarabulutKayıt Tarihi : 27.8.2006 23:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Birini sevdim. O da beni severdi. Ne ben diyebildim sevdiğimi ne de o. öylece bitti gitti. Ardından, sevgimizin içinde yazdığım, bu şiir kaldı.
![Durmuş Karabulut](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/27/ilk-sevgi-4.jpg)
TÜM YORUMLAR (3)