Sen beni kendine sakladın, hatta kendinden bile sakladın
Kaçtın, dağıttın, yangın yeri sanıp her yeri yaktın, hatta kendini de ateşe attın
Ne gitmeler kaldı, ne söylenmemiş öfkeli sözler
Sonunda çarptığın kapıları yine sen açtın, bak bende kaldın
Ben seni ortalık yerde bıraktım, hatta kalbimi hepten açtım
Kızdım, ağladım, en çok yaralarını anladım, hatta seninle tekrar kanadım
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman