Ey meyhaneci söndür ışıkları kararsın her yer bu felek ersin artık muradına.
Ben gönlümün aydınlığını yitirmişim
Kadehim de buğulandı burası çok sıcak pencereleri kapıları da aç
Sığmıyor içim içime bu gün sessizce haykırmak istiyorum sağır olan kaderime
Bakmayın öyle yüzüme öyle acıyarak sanki sizin ışıklar hep mi yanacak
Sabahın olmadığı bir söyleyin hiç güneş doğmasın yarim elin oldu el oldu bildiğin be
Kederlerim yılan gibi umutlarım bir fare bir kartal olupda çökemedim işte üstüne
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum