Arka fonda romantik bir şarkı çalıyordu
Gözlerimiz kenetlenmiş bakıyorduk öylece
Dışarda yağan kar
Etrafta insanlar oturuyordu
Sen sanki bendin,
Ben sanki sendim o an!
Birbirine kavuşan sevgililer gibiydi dudaklarımız,
Arzulu, hasret dolu ve cömert...
Doymaz insan öpmeye sevdiğini
Sürekli daha fazlasını ister
Aldırmaz kim var kim yok
Hele o ilk öpücük asla unutulmaz yıllar sonra!
Kayıt Tarihi : 18.2.2003 03:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!