Yanarak ilerliyorsun beyazlar üstünde
kırmızın kendinden geçmiş
dumanın sağa sola uçmuş, griden sade
bir de koku sürünmüşsün aldırışsız
ferahlık, sürgün yol tutmuş şimdi teninde
gel de anla beni ilk okuyuşta
sonsuz hüzünlere yakıştır, sessiz ez
ama duy feryadımı her çırpınışta
alay et benle/bende olandan mesulüm çünkü ben
üste koy sen/kendini var ettin sanıyorsan sen
öyle olmaz arkadaş
ya gördüğün yüzden geri kalmayasın
sen maiyetinle birlikte kahkahalara boğulurken
gücüne gider elbet birinin
o biri de senden isteyince hakkını
yamarsın dünyanı yırtarak dininden
ne yazık dinin de gider dünyan da elinden! ...
Kayıt Tarihi : 25.2.2011 17:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatih Yeşilyurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/02/25/ilk-okuyus.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!