Yokluk varlıkta,
Varlık yoklukta
Anlaşılır derdi anam.
Düşüncelere daldım
Durup dururken.
Ne biliyorsam,
Ne öğrendiysem,
Döktüm önüme bir bir.
Bir küçük çocuğun
Dökmesi gibi
Bilyelerini.
Allı pullu,
Rengarenk düşünceler
Sarıverdi
Sağımı solumu.
Anamı düşündüm
Elleri öpülesi...
Okuma bilmeyen
Yazma bilmeyen
Cahil anamı.
Dilinde güller açan
Hayata hayat katan
Alim anamı.
İki damla yaş
Deniz olup taştı
Gözlerimden.
Sen öğretmensiz
Öğretmenimdin benim.
Öğretmen ol yavrum.
Dedin, öğretmen ol.
Gönül kırma.
Atanı sev, vatanı sev.
Ekmeğini yediğin ellere
İhanet etme.
Sen göremedin ama,
Biliyorsun.
Öğretmen oldu yavrun,
Yokluğu varlıkla,
Varlığı yoklukla anlatan.
Şimdi onunla,
Onunla yükseliyor vatan.
Kayıt Tarihi : 11.11.2005 13:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Biliyorsun.
Öğretmen oldu yavrun,
Yokluğu varlıkla,
Varlığı yoklukla anlatan.
Şimdi onunla,
Onunla yükseliyor vatan..........
Milletin ilk önderi elleri öpülen öğretmenlerimizdir, anneniz de bunu çok iyi vurgulamış ki sizde bu milletin çocuklarına, ışık tutacak bir görevi zorluklarıyla beraber yüklenmişsiniz.
Kutlarım sayın Yaman, kaleminiz görev aşkıyla hep yazsın. Saygılar. +10
Biliyorsun.
Öğretmen oldu yavrun,
Yokluğu varlıkla,
Varlığı yoklukla anlatan.
Şimdi onunla,
Onunla yükseliyor vatan
Tebrikler.tüm güzellikler sizinle olsun
TÜM YORUMLAR (4)