..İlk - O - Kul Şiiri - Orhan Demirtaş

....ilk - o - kul öğretti bana
.......her köşe, her bucak ağlamayı ve başı eğik özlemeyi
günler-geceler boyu ciğerlere düşen kor nasibe yetmezse bile
........tek bir gönülde bitiş ve başlangıç arası sabırla beklemeyi

az ya da çok geride bırakarak ne varsa
....hatta gökyüzünü
..........mesela Süleyman'ın tahtını, Davud'un saltanatını
....................mehtabın ardını, ışığın tayfını
.........yıldızları mesela, ayı, güneşi
ve dahi hayal etmeyi

saklayarak gözbebeklerine tüm varlığını vuslatın
...........her solukta düşmeyi
......................üzülmeyi
............................diri diri gömülmeyi öğretti bana

yari sevmeye gidemediğin yerden bir kenti ikiye bölmeyi öğretti

bir türlü zaman geçmese de çekilen hasretin üstünden

...................sarılarak biriyle ölmeyi öğretti

.............ve gülüşü
her kavimden
..............her milletten gülüşü

rüku gibi, kıyam gibi gülüşü

...karanfil kokusu, tarçın kokusu, ıhlamur kokusu gülüşü
...... yerin (anı) ile, göğün (ahı) arası çağlayan bir nehir gibiydi

.............gördükçe kalbim, kalbim dediğim
...........................kalbini öper gibi sevdiğim

Orhan. DEMİRTAŞ