İlk Mektup Şiiri - Emine Genç

Ay/1

Merhaba!

(Sevdalım bu sana ilk mektubum olacak yazmayı becerebilirsem
Belki güzel sözcükler yazamayacak kalemim,
Ama dilimin döndüğünce anlatacağım! Sana, olan aşkımı.)

Hani, şu anlayamadığın, ben/i anlatacağım sana,
İznin olursa.

Sessiz ve sarı bir bahardı geldiğinde

Hatırladın mı?

Adını Eylül koyduğumuz sevdamızdı,
Mevsim değildi.

Sessiz, sedasız şarkılar dinlerdik.
Derin ve iç çekişli şiirler okurduk;
Bize hiç aldırmayan güne inat, hayata inat.

Nasıl bir kader bu diye, Düşünür dururdum!
Ve!
Anlayamazdım birbirimize geç kalmışlığımızı.
Ve! Hiçbir şey için geç değildi aslında,
Yaşamak bu kadar, kısa ve meşakkatliyken

Şimdi sana birbirine benzemeyen...
Değişik ve güzel cümleler kurmak istesem,
İçleri boş kalacak,
Anlamları satırlara sığdırmaya gücüm yetmeyecek,

Bilirim!

Ve! bilirim hiç bir kurulmuş cümle anlatamaz sana olan aşkımı.

Seni, hayatım da bir an gibi;
Ansızlığım da her an da seviyorum!
Kuru gül yaprakları gibi yürek sayfalarımda saklıyorum adını.

Dağların zirvelerin de dans eden meleklere emanet ettim seni.
Dualarımda zikir oldu ismin.
Ve mabedimdi en güzel inzivalara çekildiğim gönül evin.

Ölesiye sevdim;
Eceli bekler gibi bekledim.
Uzanacaktı bir gün ellerin.
Asla yitirmedim aşka olan İnancımı, ki ilahi bir duygudur asılmıştır boynuma

Ben kaderimi yaşıyorum.

(sevdam prangadır ayaklarım da)

Seni çok seviyorum! Umurumdamı ki Dünya

(Tarihi çoktan geçmiş, bir Mevsimdi. Hatırladığım)