Kafedeyken çarpıştı ilk gözlerimiz
kahkahalarda buluştu ses rengimiz
ilk buluşmada yanyana ellerimiz
gece zaten ikimiz bir bedeniz.
ilk çocuğumuz tabi ki oldu
ilkinin ismini sen koyunca
ikincisi ona kardeş oldu.
her şeyin ilki oldu biliyorum ama
ilk bana vuruşun maalesef,
maalesef oda oldu!
son oldu o gün zaten
ilklerimizi tüketip, sonlara yaklaşmıştık evvelden.
artık kafelerde çarpışmıyor
kahkahalarda buluşmuyor
ellerimizi yanyana getiremiyorduk.
gecelere gelince bir türlü bir beden olamıyorduk.
Kayıt Tarihi : 10.6.2011 21:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!