İçimin ırmağına akisleri düşünce eski günlerin
Kanatmaya başlarım rüzgar yaralarını gövdemin
Ne baba sevgisi gördüm
Ne şefkatli parmakları gezindi saçlarımda annemin
Bu yüzden hep keder şiirleri yazar
Yalnızlığı böyle alnından öpmemde ondan
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu yüzden hep keder şiirleri yazar
Yalnızlığı böyle alnından öper başıma koyarım...
Hep ilklerle dolu çocukluk hatırları...
Güzeldi
Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta