Takvime göre on dokuzuncu asrın sonları
Yurdumuz için çalıyordu tehlike çanları
Adana vilayetine bağlıydı Dörtyol’umuz
Eskiden beri Ermenilerdi kapı komşumuz
Paylaşıyorduk sevincimiz bir tasamız birdi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim