İlk Kim? ? Şiiri - Yorumlar

Kasabanın Cadısı
33

ŞİİR


33

TAKİPÇİ

Seni sevmeyi özledim
Yüreğimde duruşunu
Akreple yelkovanın buluştuğu yerde
Aklıma vuruşunu
Öyle dik öyle deli atışlarını kalbimin
Tutuştuğunda elllerimizin
Gözlerimizin sevişmelerini...

Tamamını Oku
  • Ozan Ali Aydın
    Ozan Ali Aydın 14.01.2018 - 12:00

    Bir dorgulama şiiri gibi bir aşkın biyografisi bir şairin otobiyografisi gibiydi kutlarım

    Cevap Yaz
  • Derya Akgün
    Derya Akgün 09.07.2017 - 21:16

    koca bir sıfır

    Cevap Yaz
  • Derya Akgün
    Derya Akgün 09.07.2017 - 07:57

    ilk kim olduğu önemsiz : önemli olan kim emek verdi :)güzel çalışma:)kalemin susmasın

    Cevap Yaz
  • Mustafa Gündoğmuş
    Mustafa Gündoğmuş 27.02.2017 - 09:48

    Yüreğimdi belki,
    Kalbini on ikiden vurup,
    Aşık eden...........
    Ama;
    Gözlerindi,yüreğimi azmettiren,
    O Yüzden;
    İkimiz de masum değiliz,
    Bu sevda da...............

    Kimin sevdiğinin ne önemi var..........
    Yüreğinize sağlık

    Cevap Yaz
  • Kasabanın Cadısı
    Kasabanın Cadısı 14.02.2017 - 19:24

    :))o kadar güzel tamamlamışsınızki şiirimi ne diyeceğimi bilemedim Gül Hanım..teşekkür ederim güzel düşünceleriniz şiiriniz ve kattığınız hisler için.. :))sevgiler saygılar bizden olsun...

    Cevap Yaz
  • Gül Başpınar
    Gül Başpınar 07.02.2017 - 09:40

    “Efendiyi seven köle efendidir, kölesini seven efendi köledir. Tutsaklığın pazarına düştüm mademki, zincirim aşktandır diye Yusuf’a satsınlar beni.”

    Diyen mi, gıcıkmış?
    Bence, değil!
    Olsa olsa, bu fasaryanın “En Sevimli Cadısı”dır!

    Hala “İlk Kim?” diyorsa, sevgili “şiirbazım…
    Bu soruyu üstüme alınıp, kendi adıma demem gerekir ki;



    'Gözlerin kadar kara bahtıma kırdım tüm kadehleri...'

    Oysa ne güzel gidiyordu seninle hayat.
    Hem miskindik hem de mistik.

    Ataletten kurtulamamıştık ama
    Merak etmekten de bir an geri durmadık.

    Tek sorunumuz vardı;
    Hiçbir zaman çaba gerektiren şeyler için,
    Mecalimiz de yoktu.

    Hayat yormuştu...
    İş yormuştu...
    Aşk yormuştu...

    Mizacımızda, hep mizah vardı ama
    Menümüz, hep tek çeşit kalmadı mı seninle?

    Kendimizi her şeyden muaf ettiğimiz,
    Uzun molalarımız vardı bir de...

    Hep o mucizeyi bekledik.
    Mizansenler hazırladık durduk beynimizde.

    Ama gözlerimizin,
    Doğuştan “miyop” olduğunu da unuttuk biz seninle...
    27.5.2009



    Yüreğine sağlık… Ömrüne, gönlüne bereket…

    Nicelerine inşaAllah…

    Sevgilerimle…

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta