İlk Kez Yaşadıysan Şiiri - Murat Tugan

İlk kez yaşadıysan sevmeyi,
Gamzelerin iyice belirginleşir yüzünde,
Gözlerinin içi parlar,
Dünya bir başka güzeldir sana.
Her yaşadığın saniye aşkla geçer,
Değersiz her şey değerlidir gözünde.
Nasılsın sözüne Seviyorum dersin, düşünmeden.

İlk kez yaşadıysan terk edilmeyi,
Fark edilmediğin gelir aklına, üzülürsün.
Parmaklarını çıtlatıp durursun oturduğun yerde.
Elin yüzüne gider, sürekli içini çekersin.
Of demem, Af derim deyip durursun dakikada bir.
Terk edilmek damla damla gelir gözünden.
Özünden ağlayıp ağlamadığını düşündürür sana,
Ne yazıktır ki! Her şeyin gerçek olduğunu anlarsın.

İlk kez yaşadıysan ölmeyi,
Dirilmeyi istemezsin hiçbir zaman.
Hiç bir sabah uyandırmaz seni kahvaltıya.
Gözlerinde ki yaş dinmez geceler boyu.
Her hangi bir söz avutmaz seni,
Sadece yalnız kalmak istiyorum dersin, her soruya.
Her kalem imzalar sanki ölüm fermanını.
Dermanı bir sigara, bir çakmak olarak görürsün.
İlk kez öldüysen eğer,
Yaşamayı hiç bir zaman öğrenemezsin.