Bu gece ilk kez
Sensizliğe ağladım…
Verdiğin acıları,
Çektirdiğin sancıları,
Döktürdüğün gözyaşlarını
Bıraktım bir yana;
Sıcaklığını,
Saflığını,
Geleceğe dâir umutlarını
Düşünüp,
Bu gece ilk kez
Sensizliğe ağladım…
Bu gece ilk kez
Sensizliğe ağladım…
Yıktığın yuvamı,
Bitirdiğin havamı,
Kafama vurduğun tavamı
Bıraktım bir yana;
Beraber döktüğümüz yaşı,
Gezdiğimiz dağı-taşı,
Yediğimiz aşı
Düşünüp,
Bu gece ilk kez
Sensizliğe ağladım…
Bu gece ilk kez
Sensizliğe ağladım…
Evden çekip gitmeni,
Bedduâlar etmeni,
Izdırap çekmeyi öğretmeni
Bıraktım bir yana;
Kesilmeyen hızımızı,
Kötü yazılmış yazımızı
Düşünüp,
Bu gece ilk kez
Sensizliğe ağladım
Kayıt Tarihi : 3.12.2005 14:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Cangir](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/03/ilk-kez-sensizlige-agladim-zelo.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!