İlk kez gördüğümde, o küçük kırmızı sızıntıyı, inanmamıştım.
Etrafımdan erkeklerin yürüdüğünü izlemiştim ofiste. Öyle yassıydılar ki!
Karton benzeri bir şey vardı sanki onlarda, ve şimdi yakalamıştım bunu,
Ki yassı, yassı, yassılıklarından ortaya çıkıyordu sürekli olarak
Düşünceler, yıkımlar, buldozerler, giyotinler, çığlıkların beyaz odaları,
Ortaya çıkıyordu sonsuzca – ve soğuk melekler, soyutlamalar.
Masamda otururken naylon çoraplarla, yüksek topuklarla,
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta