İlk Kez Şiiri - Hulusi Kılıç

Sanki ilk kez geldim bu kasabaya,
Çevrem yabancı,her şey bomboş; anlamsız.
Kendimi,boşa da olsa,
Konuşmak için yaratılmış sayardım.
Oysa şimdi ağzımı açıp konuşmak,
Şarkımızı mırıldanmak bile zor geliyor...
Kendimi yaşam dolu biri sanırdım,
İlk kez kendimi yaşamaya isteksiz görüyorum.
Sanki ilk kezsonbaharı yaşıyorum;
Ağaçların yapraklarını dökmesi
İlk kez bana hüzün veriyor...
Ağaçlarda kalan son yapraklarda
Acıyı,ayrılığı,umutsuzluğu görüyorum.
İlk kez güneşe böyle özlemle bakıyorum,
Gökyüzünün mavisi bana bu kadar yakın;
Sanki derdimi benimle paylaşmak ister gibi...
Sanki ilk kez ayrı kaldık:
Senden ayrılmak bu kadar zor geliyor!