İlk kayıplar Şiiri - Adem Atacak

Çocuk bahçelerinde sallanan
Beyaz tenli geleceğimle
Ters düştüm uzun zaman
Başı dönen hayallerimle
Düşerken kiraz ağaçlarından
Pansuman edilen hayallerime
Gölge düşüren aşklarım bindi
Çok şey değişti
Çamurdan yaptığım evlerin kokusu
Hala tırnak aralarımda
Derin çukurlar kazıyorum
Yenik düşmeden gün batımına
Dolaptan aldığım eski bir entariden
Lolipop harçlıkçısı
Baba annem öldü sonra dedem
Ben ne çocuk bahçelerinde
Düşen misketlerimin
Ne de bakkal muhittin in şekerlerinin peşindeyim.
Ben ilk kayıplarını veren
Bıyıkları terlememiş, çocukluğumu özledim