İlk Kalp Atışım Şiiri - Madu Bellaa

İLK KALP ATIŞIM

Sen, çocukluk aşkım, kalbimdeki ilk heyecanım,
Kalbinde açan portakal çiçeğinim,
Şimdi her hatıra sensizliğin iniltisi olsada
Seni asla unutamam kokun üzerimde..

Seni çalıp götürdü ayrılık ömrümden,
Yüzüm aynalara küstü gülmez oldu.
Bu fırtınanın yorgun limanıyım ben,
Her dalgada kaybolur, coşar giderim uzaklara.
Her çarptığım dalgada ellerini isterim..

Her düşüncem sen elimde sigaram hatıraları yâd ederken,
Gözlerimden akan sessiz damladır yokluğun,
Bu sevda, kalbimde ömür boyu var olacak,
Sen ruhumda sonsuzluğa taşıdığım,
Sana kavuşmak, dilimde ebedi duamdır..

Bir zamanlar bu yüzde mutluluk vardı,
Gözlerimde saklıydı sevinçler gülüşlerimiz,
Oysa ben bu kalbe, portakal tohumlarını ekmiştim.
Ben seni aşka tövbeliyken sevmiştim,
Sen gitsen de dönüşü olmayan diyarlara,
Yürek yurdumda sevdan bakidir sevdiğim..

Şimdi hem seni hemde kaybettiğim beni arıyorum,
İşte bu yüzden, içimde hiç gelmeyen bahar var,
Zamansız kesilen nefes kadar ürkek,
Biliyorum, bu yara senden bana yadigâr,
Her nefesim, bu yaranın şahididir canımın içi..

Senin adın, kalbimin en derin hazinesi,
Hangi deniz susturdu bilmem hatıraları,
Yalnızlığa demir atmış olasam da şimdi.
Ruhunda varlığının yansıması bırakmaz beni
Çünkü sen, bende açtığın yara kadar kutsalsın.

Sana yazdığım mektup gibi silindi her anım,
Bu son ayrıldıkta bile, isyanım yok sana.
Kaderime yinede küsmem sevdiğim,
Sen ömrümün en nadide çiçeğisin bana sunulan,
Bu kalpte sen, dudaklarımda ismin silinemez..

Bir daha hiç kimseyi sevmez bu deli yürek.
Gözümden kaybolan o ışığı beklerim.
Söylesene portakal çiçeğim,
Sana kavuşmak acaba mümkün mü,
Yine senle can bulur mu bu yaralı kalbim,
Yoksa mahşere bıraktığım sevdam olarak mı kalacaksın,
Bir sabah gözlerimi uykuya teslim edip,
Yine porakal çiçegin ESEN.. olur mu SEVDİĞİMM......

MADU BELLAA 23.11.2025