İlk Kafiye Şiiri - Mihriban Saydam

Sonbaharın hüznüyle geldim.
Bir yaprak gibi dalından kopup,
Düştüm dünyaya.
Yağmurlar yıkadı bedenimi.
Ben ilk gözyaşımı yağmurlarla döktüm,
Bir damla toprağa can verdi, hayat verdi
Toprakta bana,
Savrulup gelmişken bu dünyaya.
Annem aldı kucağına beni.
İçine çekti kokumu,
o cenneti anımsadı
ruhumsa yağmurdan sonraki ıslak toprak kokusunu.
Bir sonbahar gününün ekiminde doğdum.
Hüzün, acı ve ölümle kardeş oldum
İlk kafiyeyi hayat ekti ruhuma
On onluk hecenin şiirinde var oldum.
MİHRİBAN SAYDAM