Ey bacası tüten evler!
Bundan yirmi sene evvel,
Taze somun kadar sıcak,
Yatağımdan daha yumuşak,
Anne şefkatine hasret kalmıştım.
Şubat ayının merhametsiz yüzü,
Dost dediklerimin işte yüzü,
Hem gecesi hem gündüzü,
Anne şefkatine hasret kalmıştım.
Uyumak nafile açık ayazda,
Sarılacak bir dost ararsında,
Döner durursun ot yatağında,
Çaresizlik budur yaşadığında.
Mosmor olur ayazdan,
Kıpkırmızı dudaklar,
Kasıklarında gizlersin,
Titreyen ellerini.
Bir anne sesi duymak için,
Saçaklarında gezersin evlerin.
Sıcak çorba kadar lezzetlidir,
Mutlu çocukların gülüşleri.
Umut doludur gözlerin,
Açılacak kucaklara sarılan
Hayal kırıklığıdır,
Sonrasında varılan.
Ey bacası tüten evler!
Bundan yirmi sene evvel
Anne şefkatine hasret kalmıştım.
Kayıt Tarihi : 5.12.2006 18:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kardeşimle evden kaçmıştık ilköğretim çağlarında.
titreyen ellerini...
Üşüyen insanın hoş bir anlatımı. Kutlarım.
TÜM YORUMLAR (2)