Sevgilisinden ayrılmış sevgim.
İpi kesin koparan da kendisiymiş aslında.
Duygu karmaşası içindeydi o gün.
İçimden güldüm kızımı dinlerken.
Ne önemi var be yavrum ayrılmanın sevgiliden,
yeter ki ayrılma sevgiden.
5.4.1984 saat 11.05’te de yaşadın bunu,
doğarken ayrılmıştın gerçek sevgilinden.
Ona dayandı da
buna mı dayanmayacak yüreğin?
Parça buçuk deneyimlerin hepsi hazırlık,
aslında ona doğru gidiyor gönlün
alışarak.
Yeter ki ayrılma sevgiden, yolunu şaşırarak.
13. 10. 2000
Kayıt Tarihi : 7.12.2006 10:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdurrahman Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/07/ilk-istasyon.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!