İlk İnsan Şiiri - Mehmet Yaş

Seni kirletenler biz insanlarız,
Dünya sen güzeldin bizlerden önce.
Bakınca çok daha iyi anlarız,
Gözler kızarıyor yüzlerden önce.

Ne savaşın vardı, barışa hasret;
Ne dertlerin vardı, sarışa hasret;
Ne cüzdanın vardı, kuruşa hasret;
Bir türlü doymayan gözlerden önce.

Biz hor baktık toprağına taşına,
Her derdi biz yığdık garip başına,
Belki de dost idi kurdun, kuşuna,
Kurşun gibi ağır sözlerden önce.

Belki, dönek değil idin dönmezdin;
Belki, vefasızlık nedir bilmezdin;
Lakin insansız da hiç çekilmezdin;
İlk insana ait izlerden önce.

04.03.1980