İlk Hırsızlık Şiiri - Muzaffer Arslan 2

İLK HIRSIZLIK

İlk hırsızlığım
Bir bahar sabahında oldu.
O zamanlar küçücük bir çocuktum.
Hüzünlü ve yorgun…

Serçe gibi ürkek bir kalpti çaldığım.
Ne mi oldu?

Tıpkı benim yaptığım gibi
Çaldılar onu benden.
Odur, budur zindanlardayım,
Bir kürek mahkûmu gibi…

Sonra ant içtim:
Bir daha kimsenin ne kapısını ne de gönlünü çal-dım.
Oturup hâlime yandım yalnızca
Biraz da sızlandım ve ağladım.

Ebru yaptım.
Suya yazdım acımı.