Ilk Heyecanlar Şiiri - Alev Necile Dinc

Sizde benim gibi hatirlarmisiniz
ilk heyecanlarinizi
Nereden baslasam
Hangi birini anlatsam bilemiyorum
Kucuktum Ankarada Genclik Parkinda

Balonumu ucururken havada
elimden kayip giden pembe balonumun
gokyuzunde kaybolusunu
Huzun dolu gozlerle seyredisim
gelir eklima

Ilk ucurtmami ucurusumu animsarim
Pembe parlak renkli plastik ayakkabilarimi
Dunyanin en guzel seyi gibi
yastigimin altinda sakladigim zamanlar
Okula basladigim ilk gun
Heyecandan kelebekler gibi kamasirdi yuregim

Kalbim ucusurdu mutluluktan
hocalarimin karsisinda imtihaninda
“ deniz ne kadar guzel ve hos “
Sarkisini ilk defa soyledigim zaman

Kalbimin dalga dalga heyecanlandigini hatirlarim
Ilk yazdigim siirim
Anneme, ogretmenime, Ataturk’e
Daha dun gibi taze
hevesle boyadigim ilk suluboya tablom
kayalarin arasindan akan caglayan
evimizin duvarinda asilirdi yillarca

Ilk pisiklete binisim pedali cevirirken
heyecandan bacaklarimin titreyip tepe taklak dususum
utancimdan yerin dibine girisim
O gundur pisiklet suremez oldum

ne annemle ne babamla paylasmadigim
hayellerim
on bes yasimda bir akrabimizin dugununde
adini bilmedigim
yakisikli delikanli ile yaptigim ilk tango

Ayaklarina basmamak icin gosterdigim cabalar
Mavi sifon tuvaletimi dun gibi hatirlarim
Ilk kazandigim parayla
Anneme babama kardeslerime
aldigim hediyeler

Begendigim delikanlinin yanagima
Opucuk koyusunu hatirlarim
Her genc ucaridir o yasta
Kalplerinizde yeni sevdalar yeserdiginde
Unutululur bu kucuk heyecanlar
Gidenlerin yerini baska asklar alir
Tabiat kanunudur bu

Ilk tren yolculugumu hatirlarim Ankaradan Istanbul’a
Gecenin kadife karanliginda yildizlarin altinda
Kara trenin tekerleklerinden gelen tempolar
ucaga ilk binisimi
mekanik kusun kanatinda
Beyaz bulutlarin ustunde ucmanin zevkini
Korkuyla karisik duydugum heyecanlar

Ilk araba surusumu hatirlarim dun gibi
Ustu acik mavi renkli 1965 Pontiac Bonneville
gaza bastimi ucardi
Korkudan kalbim agzima gelirdi

Hatirlarim denizde ilk yuzusumu
tuzlu sulari yuta yuta dalgarla bogusarak
Ilk cizdigim desenlerim New York’ta besinci avenude
bir magazanin vitrininde gordugumde cocuksu heyecanimi
Ilk acik arttirmada sattigim yagli boya tablom

Sizde benim gibi hatirlarmisiniz o ilk heyecanlarinizi
ne annemle ne babamla paylasmadigim
dimagimde gizli tuttugum ruyalarim
Cahilligimin verdigi cesaretimin esiri oldum
Akan su gibi biraktim kendimi kaderin koynuna

Hayat cabuk olgunlastirdi beni
Yillar aylar gunler gecer gider
Tum acilar tum sevincler zamanla unutulur
Fakat o ilk heyecanlar film seriti gibi gecer
gozlerinizin onunden
O ilk heyecanlar hic unutulmaz