Sabaha karşı ablamla yatmışken
Arka oda da ben
Hatırladığım ilk en güzel hediyeyi
Sancılı ama keyifli sessizce
Veriverdi annem
Babam uzattı bu senin
Karşılıksız ilk seveceğin paylaşmayı öğreneceğin
Ayrı düşsen de bir çarpacak onunla yüreğin
İki kapkara gözle ılıyıverdi içim
Abla dedi ya ilk
Dünyalar benim
Elim elinde yürüdük yıllarca
Düşmemeliydi tek emelim
Bazen o benim bazen de ben onun
Koltuk değneğiydim..
Annem bile kızsa dayanamazdı yüreğim
Gülen gözleri ışıl ışıl,
Üzüm karası saçlı meleğim
Uçmayı öğrendiği gün
Yuvadan ayrılma vakti
Üstünde gözüm elinde yüreğim
Tüm iyi dileklerim valizinde
Geride kaldı bedenim
Göremesem de onu hergün
Evet Babacığım çarpar onunla yüreğim
Gururla dikilir hep başım
Canımın yarısı
İlk bebeğim kardeşim
İyi ki doğdun senindir sevgim
28.02.2007..BALIKESİR
Esin DöndüoğluKayıt Tarihi : 28.2.2007 13:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
28.Şubat 1966 da,Balıkesir'in Bigadiç ilçesinde, ben henüz 7 yaşındayken, gece annemle babam,bizi arka odaya yatırdılar..Gece yarısı seslerle uyandığımızda,babam ağzı zevkten dört köşe minicik kara gözlü bebeği bize uzattı..Yaşamım da aldığım en güzel hediyeydi Annemle,Babamdan..(Ruhun şadolsun Babacığım) ..Bu gün o hediyenin,kızkardeşimin doğum günü..Ve onu çok seviyorum..
Ünal Beşkese
Sevgilerimle..)))
ailenin bütünlüğünde hissedilmesi gereken, kuvvetli bağ ki yarınlar için bizi vareden yapıtaşımız...
sevgiler Esin hanım, anlamlı şiirdi, içselliğinizle...
selamlar...
TÜM YORUMLAR (17)