Açlığın sınırında,
Dört duvar bez parçası arasında,
Birbirimize sokulup soğuğun karanlık ellerinden kaçarken
Sarsıntıyı unutmak…
Açlığın sınırında, insan uğultularında
Kadın, bebek, koca adamlar
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Yaşayanlar umudunu kaybetmesin diye gözyaşlarım yastığın altında…
müthiş... tebrikler, şiirdi...
ağlatırsa mevlam, yine güldürür...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta