İlk Günkü Gibisin Şiiri - Atakan Özçelik

İlk günkü gibisin.
O gün kötülüğünü öldüreceğime yemin etmişken;
Yıllar geçti, başaramadım.
Hala ilk günkü gibisin.
Sanatım,
Ben seni şekillendirip yarınlara miras bırakacakken,
Sen, hala ilk dünkü gibisin.
Emsallerin erişemez sesinin güzelliğine,
Eşsizsin, ilk türkü gibisin.
Hiçbir amaç yokken yaşantımda
Birden bire gelen ilk ülkü gibisin.
Ne yararın var ki hayatlara,
Girdiğin kalbin iyiliğine bir törpü gibisin.
Düşüncelerim ve ben yaşlandık;
Sen, hala ilk günkü gibisin.
Sevgilim, bu yaşta bu ne sakarlık?
Her gün gözümden bir kere daha düşüyorsun.
Gözümde henüz çıkarmadığımda göklere;
Yerlerdeydi karakterin
Şimdi, ilk günkü gibisin.