İlk Günkü Gibi Şiiri - Hikmet Taşbilek

Yıllar sonra rastladım, kalbimin yangınına.
Menekşe gözleri ruhumu okşadı bir daha
Dökülsün nağmeler gonca dudağından çoşkuyla
Son vereyim seni sensiz yaşadığım rüyaya.

Bırak saçlarını rüzgara,
Kokunu getirsinler bana,
Şimdi ıhlamurlar altında,
Kalbim yine doldu aşkınla...

Diyorsun ki, kimse senin gibi olmadı asla,
Anladım, kimse bakmamış benim gözümle sana,
Diyorsun ki, günler yordu bizi, geç kaldık aşka,
Oysa, yüzünde tebessüm ilk günkü gibi hala...