İlk Günkü Gibi Şiiri - İsa Yılmaz

kırk yıl önce ezberlenmiş
hiç kullanılmamış
hiç işe yaramamış
ama asla unutulmamış bir tabiat kanunu gibi
ne vakit acı çekse sol yanım
gözlerimin önünde canlanıverir gözlerin
her şeyi unutur belki de yüreğim
ama seni asla unutamıyorum
ruhumun kaldırımlarında yürürken
yanıp sönen ışıklarınla yolumu buluyorum
zamanı ve mekanı aşan bir sır ile
görünmez bir bağ ile tutkunum
her aşkın finalini yapan
o feci ayrılık dalgaları ile vurgunum
bin bulmacanın içinden çıkan ben
kalbime attığın o kördüğümü çözemiyorum
kırk yıl önce ezberlenmiş
hiç kullanılmamış
hiç işe yaramamış
ama asla unutulmamış bir tabiat kanunu gibi
nasıl ki ateş yakar
nasıl ki bırakılan cisimler düşer
ve nasıl ki rüzgar yangınları büyütürse
ben de seni düşününce aklımdaki herkesi çıkarıyorum
seni o ilk günkü gibi sevmek istemesem bile yapamıyorum…

25.05.11