Avun yüreğim bu anılarla
ağlamak istiyorsan ağla
kabuk tutar birgün bu yara
belki zamanla
gören olmaz duyan olmaz
sakla en kuytunda acılarımı
bize ondan kalan tek şey
anılarımız
elveda dediyse
de inanma ona
dönecek bir gün dönecek
dönerse de ona kötü davranma
unuttun mu onu ilk gördüğün anı
nasıl çırpınıp ta mutlu olmuştun
ve veda edip gittiği zaman
Yine benden çok sen üzülmüştün
ne yaparsa yapsın gel affedelim
olur ya birgün geri dönerse
onu ilk günkü gibi yine sevelim
13-Mayıs -2004 Samatya
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 12.6.2007 09:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yüksel Nimet Apel](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/12/ilk-gunku-gibi-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!