Yine aynı ben yeni güne uyanan
Yine aynı güneş her zaman ki gibi sıradan
Fazladan aydınlık, karanlık gelecekse ardından
Üşüyorum, korkuyorum ilk gün ki gibi
Yalnızlığı kokluyorum gittiğinden beri
Yine aynı sözler dudaktan çıkan
Yine aynı bekleyiş içimi donduran
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta