Gittiğin o ilk gün başladı yanlızlığım
Hasret tohumları o gün atıldı gönül bahçeme
Gözlerim hüzünle kalbim acıyla tanıştı ilk kez
Sabrımın tükendiği hayallerimin yıkıldığı
Can evime aşk kurşununun sıkıldığı ilk gündü o gün
Dağların yerle bir olduğu gül bahçelerinin solduğu
Günlerin geceye döndüğü ayın tutulup
Yıldızların tek tek söndüğü ışığını yitirdiği
Hayatın durup gökyüzünün ağladığı ilk gündü o gün
Yeryüzüyle gökyüzünün arasında acı feryadın duyulduğu
Bir aşkın bitip yok olduğu bir canın bin kez öldüğü
Koskoca bir hayatın zindana döndüğü ilk gündü o gün
Kalbimin aşka küstüğü gözyaşlarımın kanadığı
Canımı verdğim sevdiğim sevdam dediğimin
Beni can evimden vurup gittiği ilk gündü o gün
Ağustosda üzerime kar yağdıran içimi donduran
Kara kışta güneş olup aşkınla beni yakıp kavuran
Sonra değersiz bir eşya gibi atıp savuran
Bir zalime intizar ettiğim ilk gündü o gün...
Kayıt Tarihi : 17.7.2008 20:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!