İlk Günahım Şiiri - Salim Erben

Gözlerimde çağlardan kalma hüzün
Çarpıyor kalbim nedenli nedensin
Ben hiç duymamıştım karanlıkta
Gece kuşların ötüşünü
Söz vermişti kara bulutlar
Karasız mavi güneşli günleri
Eğenin kraliçesine kapıldım
Gönül düşürdüm birden bire
Kim söylemiş Anakaram
İnsan bir kere sever diye
Çiğdem çiçekler serdim
Göçebe kuş kanatlarına
Yazdığım dizelere küstüm
Deşeleme yarlarımı diye
Bahar gelsin yaylalara
Yine bulanık seller aksın
Demem o ki bir zamanlar
Ellerim hep toprak kokardı
Böyle kederlenmezdi gönlüm
Böyle dertli dertli gelmezdi
Gül dalında bülbül sesleri
İlk defa ateş girdi göğsüme
İlk defa sevdim ömrümde
Yüreğim telaşlandı birden bire
Ölü yanlarım canlandı sanki
İlk kez gördüm yürek yakanı
Omuza dökülmüş kısa saçları
Umrunda değildi dünya
Tabutsuz ceset gibi bakıyordu
Hala körpeydi teni bedeninde
İlk günahımdı sevmiştim
Gözlerim daldı yıllar öncesine
Sözler yeminler unutulmuştu
Şimdi bir diken gibi batıyor
Göğsümün tamda içinde
Ve bir türkü düşüyor usuma
Ya beni de götür Ya sende gitme
Ya beni de götür Ya sende gitme