İlk Gün Şiiri - Midayet Kara

Görünce onu, sanki güneş doğmuştu
Aşk eyer buysa, o an beni bulmuştu
Bir bakışın vardı ki, kalbim durmuştu
O ilk günümüzü, unutamam canım

Selam verirken, baldan tatlı dilindi
O ne güzel sesti, yüreğim delindi
Hafızam boş, senden öncesi silindi
O ilk günümüzü, unutamam canım

Ben aşkı sevdayı, seninle bulmuştum
O anda aşkınla ben, sarhoş olmuştum
Sanki o gün anamdan, yeni doğmuştum
O ilk günümüzü, unutamam canım

Seviyorum de, gömme başını kuma
Dönüşmesin aşkımız, kedere gama
İyi ki giriverdin, o gün dünyama
O ilk günümüzü, unutamam canım

O gün gözlerin bana, aşkı sunmuştu
İnan ki bütün dünya, benim olmuştu
Dolunay gibi gözüm, seni görmüştü
O ilk günümüzü, unutamam canım

Bir anda gözlerin, gözlerime baktı
O bakışların inan, yürekten yaktı
Aşığım sana derken, gözyaşım aktı
O ilk günümüzü, unutamam canım

İnan ki bu gönlüm, aşkınla dolmuştu
Garip bu gönül aşkı, sende bulmuştu
Senden önceyi, bir kalemde silmişti
O ilk günümüzü, unutamam canım

O gün görünce seni, hayale daldım
Kaderimden en büyük, dersimi aldım
İnan ki senin de kalbinde, ben vardım
O ilk günümüzü, unutamam canım

Nasıl unutabilirim, ilk günü ben
Bu aşkımıza karşılık, verdikçe sen
Uyma ellerin sözüne, çabucak gel
O ilk günümüzü, unutamam canım
(1439) Şubat 2022